Çankırı’da İş Gücü Piyasasında Sosyal Adaletsizlikler
Çankırı, Türkiye’nin İç Anadolu Bölgesi’nde yer alan ve özellikle tarım ve kamu hizmetleriyle öne çıkan bir ildir. Ancak, istihdam piyasasında yaşanan yapısal sorunlar ve bölgesel eşitsizlikler, sosyal adaletsizlikleri derinleştirmektedir. Bu makalede, Çankırı’da iş gücü piyasasında karşılaşılan sosyal adaletsizlikler, nedenleri ve çözüm önerileri ele alınmaktadır.
İş Gücü Piyasasında Bölgesel Dengesizlikler
Çankırı’da sanayi yatırımlarının sınırlı olması, istihdam fırsatlarını büyük ölçüde kısıtlamaktadır. Gençler, özellikle üniversite mezunları, yeterli istihdam alanı bulamadıkları için başka illere göç etmek zorunda kalmaktadır. Bu durum, beyin göçü ve nitelikli iş gücü kaybına neden olurken, yerel ekonominin gelişmesini de engellemektedir.
Kadınların İş Gücüne Katılımındaki Eşitsizlik
Çankırı’da kadınların iş gücüne katılım oranı Türkiye ortalamasının oldukça altındadır. Tarım sektöründeki ücretsiz aile işçiliği yaygın olsa da, kadınların kayıtlı ve güvenceli işlerde istihdamı oldukça düşüktür. Bu durum, toplumsal cinsiyet eşitsizliklerini artırmakta ve kadınların ekonomik bağımsızlığını sınırlamaktadır.
Genç İşsizliği ve Eğitim Uyumsuzluğu
İlde genç işsizliği önemli bir sorun olarak öne çıkmaktadır. Mesleki eğitimin sanayi ihtiyaçlarıyla uyumlu olmaması, gençlerin mezun olduktan sonra iş bulmasını zorlaştırmaktadır. Bu durum, eğitim-istihdam uyumsuzluğu sorununu derinleştirerek, sosyal adaletsizliği pekiştirmektedir.
Engelliler ve Dezavantajlı Grupların Dışlanması
Çankırı’da engelli bireylerin iş gücüne katılımı son derece düşüktür. Fiziki altyapı eksiklikleri, sosyal önyargılar ve yetersiz teşvikler nedeniyle engelliler genellikle iş piyasasının dışında kalmaktadır. Aynı şekilde, yaşlılar, uzun süre işsiz kalanlar ve düşük eğitimliler de iş gücü piyasasında dezavantajlı konumdadır.
Çözüm Önerileri
- Yerel sanayi yatırımları teşvik edilmeli ve KOBİ’ler desteklenmelidir.
- Kadın istihdamını artıracak politikalar geliştirilmeli, kreş ve bakım hizmetleri yaygınlaştırılmalıdır.
- Mesleki eğitim programları özel sektörle iş birliği içinde güncellenmelidir.
- Engellilere yönelik istihdam kotaları etkin bir şekilde uygulanmalı, erişilebilir iş alanları oluşturulmalıdır.
- Genç girişimciler için destek programları ve mikro finans olanakları genişletilmelidir.
Sonuç
Çankırı’da iş gücü piyasasında yaşanan sosyal adaletsizlikler, ekonomik gelişmenin önündeki önemli engellerden biridir. Bu sorunların giderilmesi için kapsayıcı, eşitlikçi ve sürdürülebilir istihdam politikaları gereklidir. Böylece hem bölgesel kalkınma sağlanabilir hem de toplumsal adalet güçlendirilebilir.
News